Blog 3 – 16 januari 2021
Het is een beetje stilte voor, ja voor wat eigenlijk. Storm kan je het niet noemen.
Sneeuw, dat verwachten we vandaag.
Ik heb druk heen en weer gebeld om de afspraken tussen de twee ziekenhuizen op elkaar af te stemmen. Dat leek in orde maar bleek het niet. Op aanraden van dr Kloots in Nijmegen is de conclusie afspraak in het AVL verzet. Dat ging redelijk soepel. Fijn want op school moet er vervanging voor Petra worden geregeld en zoals heel Nederland weet is dat geen makkie tegenwoordig.
De afspraak staat nu gepland op de dag dat de tweede ACP behandeling (van Petra) plaats gaat vinden en voor die dag was al wat geregeld. We moeten dan wel heel vroeg ons bed uit om op tijd in Amsterdam te zijn.
Komende dinsdag staan scans op het programma. Dat wordt een lange dag in het AVL. Nieuw aangeschafte minitablet en de ereaders gaan mee.
Verder heb ik gevraagd om contact met een diëtiste (m/v). Niet dat ik aan het afvallen ben, maar we hebben wel vragen in hoeverre een Ketogeen dieet goed of slecht zou zijn en welke aanvullingen er nodig zijn om nu en in de toekomst niet af te vallen.
Over voeding gaan we uitgebreider schrijven, dat is voor een andere keer. Het lijkt misschien dat we alleen maar in de wachtstand zitten voor komende afspraken, maar dat is echt niet het geval. Naast ons betaalde werk vraagt het onbetaalde werk genoeg aandacht om de rest van de week mee op te vullen.
Ondertussen wordt er ook hard gewerkt in het huis van jongste dochter en daar dragen wij ook aan bij. Donderdag leverde dat Petra een heel dikke knie op. 5 uur schoonmaken in één badkamer, je wist niet dat dat kon, vond haar linker scharnier niet zo fijn. Kilometers voeg zijn zorgvuldig gestoomd en geschrobd. Enorme hoeveelheden bagger verdwenen in de toiletpot want de wastafel is verstopt en een sifon niet te traceren. Beneden werd druk geleerd. Met aanwijzingen van de schrobster transformeerden 2 behang leken, jongste dochter en een collega, in experts. Toen Petra weer vertrok zag de muur in de woonkamer er al Pico Bello uit.
Het is een bijzonder huis, je snapt niet hoe architecten het kunnen bedenken. Schuine plafonds, onderkant van het dak en in 2 kamers dus zo’n 4,5 meter hoog met dikke dakbalken die dan na een jaartje of 36 echt heel smerig zijn, de balken zitten natuurlijk schuin en vangen enorm veel stof. Geen normaal mens die daar bij kan. In kamer 3 zit het dak lager en kan je er met behulp van wissers op een steel wel bij, die werden dan ook goed schoon. In de twee andere kamers moet je op een ladder gaan staan. Dat vinden de scharnieren evenmin prettig, dus dat mag dochterlief zelf doen. Kamer 3 wordt hoofdslaapkamer en is dus nu helemaal schoon. Vrijdag heeft dochter in die kamer al de eerste laminaatmeters eigenhandig ingelegd. Laminaat dat ze overigens ook eigenhandig uit haar huur appartement heeft getrokken, gouden handjes heeft die meid.
De keuken wordt een juweeltje, ook dankzij die gouden handjes. Morgen, zondag, ga ik er weer heen om boven het laminaat verder te leggen. De vloer in de woonkamer gaat dochter vandaag met hulp van een andere collega leggen. Petra laat zondag de beurt even voorbij gaan. Scharnieren protesteren te veel en zijn gebaat bij wat rust, anders komt behandeling 2 in gevaar. Brace en tape moeten eerst maar even hard werken.
Onze Zweedse beer komt zondag weer mee, terug naar zijn hol voor het laatste stukje winterslaap. Jongste dochter heeft hem niet meer nodig: ze kan dan pitten in haar eigen slaapkamer en eten bereiden (opwarmen) in een keuken die inmiddels is voorzien van waterkoker en een werkende oven, magnetron en koelkast.
Vrijdagochtend was voor Petra een ander soort thuisschooldag. Bonuskind van 8 die geen zin had in een online dag aan de overkant ( hij woont tegenover ons huis) bracht bij ons thuis een vrolijke ochtend door. Fijn hoor als je zelf leerkracht bent en je het net iets anders kan gaan doen dan het rekenboek en online juf vraagt.
Kind en Petra stapten vele meters door de kamer om de sprongen van 10, 20 en 5 door het tiental heen “bewegend” te leren. Terug (min sommen) gaat dat natuurlijk achteruit stappend. Wel opletten dat je dan niet over de logeerpoes struikelt! In de pauze werd er geschommeld in de tuin en gespeeld op het veldje voor ons huis.
Stilte voor de storm, nou ja stilte, we hoorden een zachte plof van een vallend kabinet na het rapport over die vreselijke toeslagen affaire en gekreun over de Britse variant van het Corona virus dat ook tot onze woonplaats is doorgedrongen. We hopen dat de rest van de ploffen alleen maar te horen is in de sneeuw die vanavond gaat komen.
@Frank
Framtid 